متد های مختلف روانشناسی و درمان

امروزه روانشناسی کودک و مشاوره کودک بسیاری از متدها و روشهای درمانی را مطرح می کنند که  شایع ترین این روشهای درمانی عبارتند از :

درمانهای روانکاوی : در این درمان تا وقتی شخص شناخت کاملی از زیربنای ناهشیار اختلال کنونی خود در روابط اولیه اش با والدین و خواهر-برادرهایش پیدا نکند نمی تواند اختلالش را حل و فصل کند . فنون این درمان تداعی آزاد  ، تحلیل رویا  و انتقال است .

رفتار درمانی :

رفتار درمانگرها ، رفتار سازگارانه را راهی برای کنار آمدن با فشارهای روانی که شخص آنرا یاد گرفته است و هرچند بینش یافتن را هدفی ارزشمند می دانند ولی تغییر رفتار را تضمین نمی کنند . رفتار درمانگرها در نخستین نشست درمانی به دقت به درمانجو گوش می سپارند که درمانجو چه چیزی میخاد تغییر بدهد ؟ که نخستین قدم در رفتاردرمانی ، تعیین دقیق مشکل شخص . آنها با روشهای حساسیت زدایی و مواجهه ی واقعی برای از بین بردن ترسها و هراسها استفاده می کنند . آرام سازی تدریجی از روشهای است که به درمانجو گفته می شود نخست خود را به آرامش عمیق برساند . غرقه سازی از روشهای که درمانجو با مواجهه طولانی با ترس آورترین شی یا موقعیت ، بدون امکان گریز قرار می گیرد . تقویت انتخابی و سرمشق گیری از راه مشاهده و تقلید از دیگران از فنون دیگر رفتار درمانگرها است .

رفتار درمانی شناختی :

در این روش تحریفاتی را که درمانجو در تفکرش است را میشناسند و در جهت هماهنگی بیشتر با واقعیت ، تغییراتی در آنها ایجاد می کنند  .

درمانهای انسان گرا :

درمان انسان گرا بیشتر  به رشد و خودشکوفایی فرد تاکید دارد و هدف ، یاری رساندن به مردم برای دستیابی هرچه بیشتر به استعدادهای خودشان است و می کوشند مردم انگیزه ها و هیجانهای خود را بیشتر بشناسند و تاکید بر وضع کنونی شخص دارند . شیوه ی آنها درمانجو محور است .

گشتالت درمانی :

در این روش به برونریزی  خیالبافی ، رویاها یا تعارضها پرداخته می شود و روشی است برای افزودن بر آگاهی شخص است  که بصورت گروهی اما درمانگر هرزمان با یک درمانجو کار می کند . در این شیوه درمانی ، تاکید بر حل تعارض های درونی است .

واقعیت درمانی :

در این روش درمانگر به شخص کمک می دهد تا پیامدهای احتمالی اعمال خود را وارسی کند و موقعیت یا هدفی واقع بینانه در پیش گیرد و پس از آنکه برنامه ای برای فعالیت انتخاب شد مورد موافقت درمانجو قرار گرفت برنامه را دنبال کند .

درمان فردی :

در درمان فردی ، سلامت روانی شخص به وسیله میزان علاقه اجتماعی او سنجیده می شود . نوع درمان بصورت نوعی فرآیند یادگیری است و در طی آن به درمانجو  آموزش داده می شود تا ادراک – انگیزه ها خود را تغییر دهد و هدف این است که درمانجو افکار نادرست خود را تغییر دهد .

گروه درمانی :

این روش درمانی شرایطی را فراهم می آورد تا درمانجو مشکلات خود را در حضور دیگران حل و فصل کند ، واکنش دیگران را به رفتار خود ببیند و همچنین می توانند واکنش مردم را به مشکلات مشابه با مشکلات خودشان بینند .

خانواده درمانی :

در خانواده درمانی ، خانواده با یک یا دو درمانگر جلسات منظمی دارند . درمانگر ضمن مشاهده ی تعاملهای اعضاء خانواده می کوشد هر عضو را از شیوه ارتباطش با دیگران ، و نقشی که رفتارهایش در ایجاده مشکل خانواده دارد آگاه سازد و به اعضای خانواده می آموزند اختلافها را با آرامش بگویند استقلال یکدیگر را رعایت کنند .

درمانهای زیستی :

روانشناس کودک این درمان را شامل درمان با تشنج برقی و داروهای روان درمان بخش عنوان می کند و از میان این دو ، دارو درمانی بسیار پرکاربردتر است  .

در صورت مشاهده مشکلی در کودک خود  می توانید به مرکز مشاوره کودکان مراجعه کنید و با روانشناس کودک یا مشاوره کودکان  مشورت کنید و راههای درمانی متناسب با مشکل کودک خود را بیابید و در صورت عدم دسترسی می توانید با مشاوره تلفنی کودک تماس بگیرید و در شرایطی که توان پرداخت هزینه مراجعه حضوری را ندارید می توانید از خدمات مشاوره تلفنی کودک رایگان  بهره مند شوید .